کاردیومیوپاتی در گربه ها رایج است و یکی از مهم ترین اشکال بیماری قلبی را نشان می دهد. انواع مختلفی از کاردیومیوپاتی ها وجود دارد که هر کدام از نظر تشخیص، درمان و مدیریت چالش های خاصی را به همراه دارند.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM) شایع ترین بیماری قلبی شناخته شده در گربه ها بشمار می آید. مشخصه آن ضخیم شدن عضله قلب میباشد که در درجه اول بر پر شدن قلب تأثیر می گذارد (اختلال دیاستولیک). این ضخیم شدن منجر به تجمع خون در دهلیز چپ و گردش خون ریوی و در نتیجه ادم ریوی و تجمع مایع در حفره سینه می شود.

 دلیل ابتلا به HCM:

علت اصلی ابتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک عوامل ژنتیکی هستند. نژادهایی مانند Maine Coon، Persian، Ragdoll و British Shorthair به صورت ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند.این بیماری اغلب در گربه های خانگی نیز رخ می دهد. علاوه بر عوامل ژنتیکی، علل ثانویه مانند فشار خون بالا ناشی از اختلال عملکرد کلیه یا برخی بیماری های غدد درون ریز نیز می تواند منجر به ضخیم شدن میوکارد شود.

علل دقیق بیماری قلبی در گربه ها به طور کامل شناخته نشده است، اما این بیماری معمولاً توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و محیطی ایجاد می شود.

علائم عمومی بیماری قلبی در گربه ها:

  • بی‌حالی و بی‌حالی: گربه‌ها ممکن است کمتر از حد معمول تحرک داشته باشند، علاقه کمتری به بازی و تعامل نشان دهند و زمان بیشتری را صرف خواب یا استراحت کنند.
  • کاهش وزن و کاهش اشتها: کاهش مصرف غذا می تواند نشانه اولیه بیماری قلبی باشد. در برخی موارد، این می تواند منجر به کاهش وزن قابل توجهی شود.
  • اختلالات تنفسی: ممکن است به صورت تنگی نفس، تنفس سخت، تنفس تلمبه ای، تنفس با دهان باز یا حتی نفس نفس زدن ظاهر شود. مشکلات تنفسی می تواند زمانی که گربه هیجان زده باشد یا از نظر فیزیکی به خود فشار بیاورد بدتر شود.
  • دارو: برای تسکین علائم کاردیومیوپاتی و بهبود عملکرد قلب می توان از داروهای مختلفی استفاده کرد.
    • دیورتیک ها : این داروها اغلب برای خارج کردن مایع اضافی از بدن استفاده می شوند و در نتیجه علائم نارسایی قلبی مانند تنگی نفس و تجمع مایع در ریه ها (ادم ریوی) را کاهش می دهند. فوروزماید رایج ترین دیورتیک مورد استفاده است.
    • مسدود کننده های بتا و مسدود کننده های کانال کلسیم : این داروها برای کاهش ضربان قلب و بهبود جریان خون استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند به کاهش ضخامت دیواره قلب کمک کنند. داروهای رایج مورد استفاده شامل آتنولول و دیلتیازم هستند.
    • مهارکننده های ACE : این داروها مانند انالاپریل و بنازپریل به کاهش فشار خون و کاهش فشار بر قلب کمک می کنند.
    • داروهای رقیق کننده خون : برای گربه هایی که در معرض خطر لخته شدن خون هستند، ممکن است از داروهایی مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل استفاده شود.
  • رژیم غذایی و کنترل مایعات : یک رژیم غذایی کم سدیم می تواند به کاهش تجمع مایع در بدن و کاهش فشار بر قلب کمک کند. علاوه بر این، کنترل مصرف مایعات گربه هایی که از دیورتیک ها استفاده می کنند برای جلوگیری از کم آبی بدن بسیار مهم است.
  • اکسیژن درمانی : اکسیژن درمانی ممکن است برای گربه هایی که به دلیل تجمع مایع در ریه ها دچار دیسترس تنفسی شدید هستند، مفید باشد.
  • جراحی : در موارد بسیار نادر که بخش خاصی از عضله قلب به شدت ضخیم شده و باعث انسداد می شود، ممکن است مداخله جراحی در نظر گرفته شود.