بیماری پاروو در سگ‌ها: علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری
مقدمه
بیماری پاروو ویروسی (Canine Parvovirus) یکی از کشنده‌ترین و رایج‌ترین بیماری‌های ویروسی در سگ‌هاست که به‌خصوص توله‌سگ‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ویروس مقاوم در محیط، به‌سرعت از طریق تماس با مدفوع آلوده، وسایل مشترک و حتی لباس و کفش انسان منتقل می‌شود. در این مقاله، به‌صورت تخصصی به بررسی علائم، روش‌های تشخیص، درمان و راه‌های پیشگیری از این بیماری خواهیم پرداخت.
—
پاروو ویروس چیست؟
پاروو یک ویروس DNA دار است که سلول‌های تقسیم‌شونده را آلوده می‌کند. این ویروس دو شکل اصلی دارد:
1. فرم گوارشی (Intestinal Form): شایع‌ترین نوع، که باعث اسهال خونی، استفراغ و بی‌حالی شدید می‌شود.
2. فرم قلبی (Cardiac Form): نادرتر است و معمولاً در توله‌سگ‌های خیلی کوچک دیده می‌شود که منجر به نارسایی قلبی حاد می‌شود.
—
علائم بیماری پاروو در سگ‌ها
علائم معمولاً ۳ تا ۷ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند. مهم‌ترین نشانه‌ها عبارتند از:
بی‌حالی و کاهش اشتها
استفراغ مداوم
اسهال شدید (معمولاً همراه با خون و بوی تند)
تب یا کاهش دمای بدن
کم‌آبی شدید بدن
درد و ناراحتی شکمی
اگر این علائم در سگ شما ظاهر شد، باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنید، زیرا تأخیر در درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.
—
تشخیص پاروو
دامپزشکان از روش‌های زیر برای تشخیص این بیماری استفاده می‌کنند:
1. آزمایش ELISA روی مدفوع: رایج‌ترین تست برای شناسایی ویروس در مدفوع سگ.
2. آزمایش PCR: دقت بالاتری دارد و حتی در مراحل اولیه بیماری هم ویروس را تشخیص می‌دهد.
3. آزمایش خون: معمولاً کاهش گلبول‌های سفید (لکوسیتوپنی) در سگ‌های مبتلا مشاهده می‌شود.
—
درمان پاروو ویروس در سگ‌ها
پاروو ویروس درمان قطعی ندارد، اما با مراقبت‌های حمایتی می‌توان احتمال زنده ماندن سگ را افزایش داد. درمان شامل موارد زیر است:
۱. بستری و سرم‌درمانی
به دلیل اسهال و استفراغ شدید، سگ مبتلا به پاروو دچار کم‌آبی شدید می‌شود. سرم‌درمانی وریدی برای جبران مایعات از دست‌رفته ضروری است.
۲. داروهای ضد تهوع و ضد اسهال
متوکلوپرامید یا ماروپیتانت برای کاهش استفراغ تجویز می‌شود. در برخی موارد، دامپزشک ممکن است آنتی‌اسپاسمودیک نیز استفاده کند.
۳. آنتی‌بیوتیک‌ها
برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه ناشی از باکتری‌های روده‌ای، آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف مانند سفالوسپورین یا آمپی‌سیلین تجویز می‌شوند.
۴. تغذیه حمایتی
پس از بهبود نسبی، تغذیه با رژیم‌های کم‌چرب و راحت‌هضم مانند غذای مخصوص ریکاوری توصیه می‌شود.
۵. درمان با داروهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی
برخی از دامپزشکان ممکن است سرم‌های حاوی ایمونوگلوبولین تجویز کنند تا ایمنی بدن را تقویت کنند.
—
پیشگیری از پاروو ویروس
۱. واکسیناسیون منظم
مهم‌ترین راه پیشگیری، واکسیناسیون است. توله‌سگ‌ها باید در ۶ تا ۸ هفتگی، سپس ۱۲ هفتگی و ۱۶ هفتگی واکسن پاروو دریافت کنند. بعد از آن، واکسن سالانه توصیه می‌شود.
۲. ضدعفونی محیط
پاروو ویروس بسیار مقاوم است و می‌تواند برای ماه‌ها در محیط باقی بماند. برای ضدعفونی سطوح، از محلول‌های حاوی هیپوکلریت سدیم (وایتکس) استفاده کنید.
۳. قرنطینه سگ‌های بیمار
سگی که به پاروو مبتلا شده است، تا ۴ هفته بعد از بهبودی همچنان می‌تواند ویروس را منتشر کند. باید از تماس او با سایر سگ‌ها جلوگیری شود.
۴. رعایت بهداشت شخصی
انسان‌ها می‌توانند ناقل مکانیکی پاروو باشند، بنابراین باید بعد از تماس با سگ آلوده، دست‌ها و لباس‌های خود را کاملاً ضدعفونی کنند.
—
آیا پاروو ویروس به انسان یا سایر حیوانات منتقل می‌شود؟
خیر، پاروو ویروس سگ‌ها مختص گونه‌های سگ‌سانان است و به انسان یا گربه‌ها منتقل نمی‌شود. اما گربه‌ها نوع خاصی از پاروو ویروس به نام پن‌لوکوپنی دارند که علائم مشابهی ایجاد می‌کند.
—
نتیجه‌گیری
پاروو ویروس یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های ویروسی در سگ‌هاست که درمان آن نیاز به مداخلات فوری دامپزشکی دارد. واکسیناسیون، رعایت بهداشت و قرنطینه سگ‌های بیمار، بهترین راه‌های پیشگیری از این بیماری کشنده هستند. اگر سگ شما علائم پاروو دارد، بدون تأخیر به دامپزشک مراجعه کنید.
مارار دنبال کنید: guilanpethospital.com