بیماری دیسمپر(distemper)
ویروس دیستمپر در سگ یک بیماری تنفسی ویروسی است که میتواند موجب آسیب مغزی شود. بسیاری از حیوانات خانگی واکسینه شده مبتلا به این ویروس، به طور جدی بیمار نمی‌شوند، اما زمانی که بیمار شوند، حدود نیمی از آن‌ها به مرگ می‌انجامد.
دیستمپر یک ویروس RNA تک رشته ای از خانواده پارامیکسوویروس‌ها شناخته می‌شود و اکثر سگ‌هایی که در معرض بیماری دیستمپر قرار دارند، توله سگ‌های واکسینه نشده و سگ‌های بالغ غیرایمن و با ایمنی ضعیف نسبت به این ویروس هستند.
در ابتدا این ویروس به لوزه‌ها و گره‌های لنفاوی سگ حمله کرده و در حدود یک سیکل یک هفته ای ویروس‌ها دوباره در بدن سگ تولید می‌شوند. سپس این ویروس به دستگاه تنفسی، دستگاه تناسلی، دستگاه گوارش و سیستم عصبی مرکزی، اپیتلیوم تخمدان و اعصاب بینایی سگ حمله می‌کند.
راه های انتقال ویروس دیستمپر
ویروس دیستمپر از طریق هوا و تماس مستقیم و یا غیر مستقیم مانند: ظرف آب و غذای مشترک، لباس، جای خواب، ملافه، کفش، فرش، وغیره با حیوان آلوده، به سرعت منتقل می‌شود.
سگ‌های باردار قادر به انتشار ویروس از طریق جفت می‌باشند. بنابراین سگ‌ها باید قبل از بارداری واکسینه شوند
این ویروس در بیشتر موارد از ترشحات تنفسی مانند چشم و بینی و نیز قطره‌های سرفه گسترش می‌یابد. با این حال، تمام ترشحات از جمله استفراغ، مدفوع و ادرار می‌توانند حامل ویروس دیسمپر باشند.
سیستم ایمنی حدود نیمی از سگ‌هایی که آلوده شده اند، به سرعت به عفونت واکنش نشان می دهد به همین دلیل به نظر نمی‌رسد مبتلا باشند
سگ‌های بهبود یافته از بیماری تا ۴ ماه بعد از بهبودی قابلیت انتقال ویروس را دارند
علائم
اولین علامت ابتلا به ویروس دیستمپر در سگ معمولا مربوط به ترشحات چشم، تب، از دست دادن اشتها و آبریزش بینی است. اغلب سگ‌ها حدود 3 تا 6 روز پس از ابتلا به ویروس تب می‌کنند، اما نشانه های اولیه به شدت بیماری بستگی دارد واینکه چگونه بدن سگ به آن واکنش نشان می‌دهد.
- تب
- آبریزش بینی
- ترشحات چشم
- بی حالی
- بی اشتهایی
- سرفه
- ذات الریه
- استفراغ
- اسهال
- التهاب مغز و نخاع
- آماس پوستی (به ندرت)
- تخریب گلبولهای سفید (لنفوپنی)
- مشکلات چشم
- سخت شدن پنجه پا
- مینای دندان غیر معمول
اگر یک سگ آلوده به ویروس دیستمپر در مرحله حاد بیماری قرار گیرد، ممکن است همچنین هیپرکراتوز پاشنه پا را داشته باشد که به نام مستعار “بیماری پد اندام‌های حرکتی” نامیده شود. این علائم باعث ضخیم و سفت شدن پاشنه اندام‌های حرکتی و ناراحت بودن آن می‌شود.
عوارض تاخیری دیسمپر
- چرخش سر
- چرخش
- فلج کامل و یا ناقص
- رعشه
- نیستاگموس (حرکات چشم تکراری)
- تکان خوردن و‌لرزش عضلات
- تحرک با افزایش بزاق و حرکات جویدن
- تشنج
- رخوت،فلجی،رعشه و لرزه
- پرشهای عضلانی متناوب (تشنج ماهیچه ای)
- تغییر رفتار
- درد گردن
- مرگ
پیشگیری از دیستمپر
با واکسیناسیون توسط پزشک ویروس زنده، یک فرم ضعیف از ویروس برای تحریک سلول‌های سفید خون به ساختن آنتی بادی برای مبارزه با عفونت به سگ تزریق می‌شود.
واکسن کشته شده ایمن‌تر است، اما 20 تا 30 درصد از سگ‌های واکسینه شده با ویروس کشته شده، پاسخ ایمنی قوی در برابر ویروس دیستمپر بروز نمی‌دهند.
پیشگیری از ویروس دیستمپر به همان اندازه که نیاز به واکسن دارد نیاز به یک روش زندگی سالم نیز دارد. تغذیه خوب با غذای با کیفیت بالا، خواب آرام در یک تخت خوب برای حیوان خانگی ، زمان برای بازی با اسباب بازی‌های سگ و مکمل‌های سالم همه به ایجاد یک شیوه زندگی سالم برای سگ شما کمک می‌کند.
بهترین روش پیشگیری از بیماری ویروس دیستمپر واکسیناسیون است.
درمان دیستمپر
هیچ درمانی برای بیماری ویروس دیستمپر وجود ندارد. ازآنجا که دیستمپر یک ویروس است، آنتی بیوتیک‌ها بر آن بی اثر هستند و صرفا درمان حمایتی هستند و میتواند احتمال زنده ماندن سگ را افزایش دهد. آنتی بیوتیک‌ها به پیشگیری و یا درمان هرگونه عفونت ثانویه کمک می کنند اما نمی توانند طول مدت ابتلا به ویروس دیستمپر را از بین ببرند یا کوتاه کنند.
به محض این که علائم ویروس دیستمپر شروع شدند مراجعه به دامپزشک برای آزمایش و تشخیص مناسب ضروری است.